Ver elini İstanbul...

Başıma bir şey gelmeyecekse bu gece yine düşüyorum yollara. Geldik, gördük, hasret giderdik.
İstanbul'u özledik.
İstanbul'u özledim.
Evimi özledim. Penceresinden Güneşle beraber huzur giren evimi.
Başıma bir şey gelmedikçe dağınık duran yatağımı, yatağımın üzerine serilenleri özledim.
Şimdi hazırlanma vakti, hazırlanıp yeniden yollara düşme vakti.
"Haziran'a kadar serbestsiniz çocüüm, çıkabilirsin."
Haydi bakalım. Hoşça' kalsın İzmir, Hoş geleyim İstanbul.