Özlemekle geçiyor an'lar...

Çok ilginç şekilde fark ediyorum ki özlemek hayatımda çok geniş yer tutuyor. Neden böyle bilmiyorum. İlk gençlik yılları boyunca annem Almanya'daydı, annemi özledim. Ortaokul 1'den beri baba figürü özlüyorum. Daha yeni yeni kendime geliyorum.

İlişkilerimde abuk subuk lüzumsuz hasretler çektim. En yakın arkadaşlarımdan yarısı belki uzakta. Allah daha büyük hasretlerden esirgesin elbette ama hayatımda geniş yer tuttuğuna eminim.

Sadece insanlar da değil özlediklerim, tuhaf, konservatif belki, bir alışma huyum var. Memnunsam 40 yıl aynı markete gidebilirim. Değişiklikler ürkütür genelde. Doğru olan yenilikçilikdir genelde ama bazı konularda inatla yerleşikçiyim.

Uzun zamandır yazacağım araya girdi birşeyler, yazamadım. Özledim.
Yaklaşık iki-üç yıl önce sanırım, baya bir diplemesine mutsuz ve her anlamda geçim sıkıntısı yaşadığımız günlerdi. O zamanlar en sevdiğim şey işten eve gelip, günlük işleri halledip, akşam kulağımı sourberry'ye vermekti.

Hasretle beklerdim o yayınları allahım. Ne güzel günlerdi! Pretty'nin "Gibi ama Değil"'i, Franz'ın "Moleküler Transportasyon"'u. Sonraları Selc'in "Ortaya Karışık"'ı, naçizane bir gece de ben. Bir de nasıl eğleniyorduk allahım. Ne hırslar, ne geçim sıkıntısı, ne mutsuzluklarımız eğlenmemize engel değildi.

Çok iyi hatırlıyorum bir gece Gibi ama Değil dinlerken o kadar efkarlandım ki evde 20 yıldır duran Viskiyi açtım. Sabah olduğunda bitmişti :) O zamanlar yayınları sabahlara kadar uzatır, hatta sabahları gün ışırken buluşup kahvaltı ederdik.
Ne kadar özledim...

--------------------------------------------

Sevdiğiniz bir insanla, her dakika görüşmeseniz, bıç bıç oturmasanız dahi, aynı şehirde olduğunuzu bilmek, insana bir sakinlik, bir mutluluk veriyor. Biliyorsunuz ki "el aman" dediğiniz an yanınızda, "eyvah" dediğinde siz onun yanında olabilirsiniz.

Farklı şehirlerde olmak bambaşkadır, ne kadar isteseniz de yetemezseniz. Özlemek yumruk gibi oturur.

---------------------------------------------

Velhasıl özlemek alışkanlık olmuş, belki tüm dokunsallığım, sevdiğim insanları görünce kocaman sarılmalarım, el kol atmalarım, bıcık bıcık diz dize oturmalarım bundan.
Özleme anında harcayayım diye..
Biriktirmek için...