17 Ocak 2010 Pazar

Bedel

Senden hoşlanmazdım.
Hem de hiç.
Güzel yazsan dahi belki bir kılıf bulup uyuz olurdum.
Hala da çok fazla sempati beslediğimi söyleyemem.
Hatta bir gün bana senden alıntı yapıp, takdir edeceğimi söyleseler çok açık söyleyeyim götümle gülerdim.
Öyle güzel anlatmışsın ki, ben aylardır düşünüp, tartıp kurup - belki hayatımdaki insanları rencide etmemek için, belki özeli pek ortaya sermemek adına, belki de susmanın getireceği sükuneti beklediğimden yazamamıştım.
O üç satırı okuyunca gırtlağımdan sineme sızladı yüreğimin kapladığı her yer sızladı.
Ben yazsam bu kadarını yazamazdım.

"Hayattaki hemen her şeyden nefret edebilecek kadar sevgisiz kaldığım ya da bana sunulan sevgi karşılığında ağır bedeller ödemek zorunda bırakıldığım bir dönemden geçiyorum.

Hayatıma aldığım insanlar benimle mütemadiyen ağır koşulların önüme sürüldüğü bir anlaşma masasında oturuyormuşuz havasında ilişki kuruyorlar ve eğer kendileriyle ilişkiye devam edeceksem kendilerinin istediği insan olmam konusunda ağır bir baskıyı üzerimden esirgemiyorlar ve bu baskılara gögüs gerdiğimde beni alenen yalnız bırakacak kadar da tehditkarlar.

Bu beni olduğumdan daha saldırgan bir insan haline getirdi
."

Arzach-2010

1 yorum:

aspindot dedi ki...

aynısını yasadım desem......
eskiden bi abim bişey demişti acaip ters yapmıştım adama bana garip gelmişti soyledıkleri ama şimdilerde anlayabiliyorum onu galiba ve hak veriyorum..
herkez hayatta hak ettiğini layık oldugunu yaşar demişti...

bizde bir zayıflık var çokmu taviz veriyoruz acaba. heralde oyle herkez tasma takmak istiyor .. alayına madensuyu kimse tasmalayamaz hepsi havasını alır . hayvan çok terledi 40 senede yemez artık . sende rahat ol takma kafanı