Ama arkadaşlar iyidir...

Hayatta çok büyük dertleriniz olabilir. Başedemeyeceğinizi hisettiğiniz anlar, çöküşler olabilir. Hangimizin hayatında yok ki? Hatta bakınız bundan önceki on yazım falan emo yazısı oldu bu aralar geçen postta değindiğim gibi.

Yoruluyoruz, bunalıyoruz, saç baş yoluyoruz. Herkesin hayatında farklı zamanlara denk geliyor.
Belki sorunlarımıza sihirli değnek değmiyor ama kalbimize sihirli değnek değdiren dostlarımız varsa bu önemli.

Bize hayatın -yeniden- ya da -hala- güzel olduğunu düşündüren birileri. Kötüyüm dediğiniz an "Geliyorum." diyen, elinde yarım kilo serotonin ile kapınızı çalan, olanca neşesiyle "GÖK" ten inmiş gibi depresyonhanenize dalıveren dostlarınız varsa...
Evet, hayat -hala-, -yeniden- güzel...

Zor dönemler geçirdim, malumunuz, okudunuz yahut yayınlardan dinlediniz. Oldukça geçti, şimdi. Ara sıra nüksedip dellensem de., oldukça iyiyim eskiye göre. Bu dönemde yıkılmamam için aşırı derece mücadele eden insanlar oldu.

Başta annem olmak üzere -ki annem şükür ki zaten en yakın dostum-,
Kuzenim,

Her gözyaşımda benimle kadeh kaldıran dostlarım,
Her sızlanmamda bıkmadan yanımda olan dostlarım,
Her hayatın dibine koyduğumda, benimle gelen dostlarım,

Çoğu sesimin tınısından moral seviyemi tespit eden dinleyicilerim,
Artan yol parasını biriktirip bana şeker, çikolata yollayan dinleyicilerim,
Ailemden birisin sanki deyip koca koca yılbaşı paketleri yollayan dinleyicilerim,

Tanımadığı halde yazdıklarımdan "kötü" olduğumu anlayan okuyucular, blogger ailesi,
İyi ki varsınız.

Varlığınızın ne kadar büyük fark yarattığını umarım bir gün hissettirebilirim size.