20 Eylül 2008 Cumartesi

sustum...

"Yağmur şehre bir yağdı, ben ağladım..."
"Ben sevmeyi beceremedim, belki de sevilmeyi..."

Üşüyorum, hem de çok.
Bilmezsin sen ama ben üşümem pek.

Gözümden düşenlerle ıslandım.
Görmediğimi özledim.
Yağmur yağdı....ağladım.

Kırıldım, parçalarım dağıldı yerlere.
Daha toplayabilirdim ama inadına böldüm.
Parlayabilirdim ama söndüm.
Sustum.

Dokunsalar ağlayacağım yani, dokunmasalar da ağlıyorum ya gerçi...
Böyle işte...

8 yorum:

Adsız dedi ki...

yakaladım.

betty puf puf dedi ki...

kimi? neyi? nasıl?

beenmaya dedi ki...

geçende biri "yağmur bulutunun ağırlığı sinmiş senin yüreğine, dedi bana. "bu yüzden belki de her yere taşıdığın bu gergin ve karanlık halin. yüzüne yansıyan bu gri gölge..." kaçtır yağıyor yağmur ama ben hafiflemek yerine sanki daha çok doluyorum...

Adsız dedi ki...

seni,burada,nefes alırken..

gerçeklendin.

Official Editor dedi ki...

yorumlar yazının önüne geçti galiba ;)

betty puf puf dedi ki...

vuuu hem de ne geçmek, yazıdan güzel vallahi :)))
ellerinize sağlık :)

Beter Böcek dedi ki...

Çok güzel olmuş, duygularıma tercüme gibi.
Sevgiler.

betty puf puf dedi ki...

@Tuana Teşekkürler, yapabilmişsem ne mutlu..