"Yaşadığım hiçbir şeyden pişamn değilim." insanları ne kadar fazla hiç dikkat ettiniz mi? Eğer bu duyguları gerçekse çok özeniyorum ben bu arkadaşlara. Varsa bir formülü versinler uygulayalım, iksiri falan varsa içelim açılalım. Yazık hayat bir bize mi koyuyor yahu?
Hayır bunu iddia edenler ufaklık da değil. Eşşek kadar adamlar, kadınlar. Şaka olması imkan dahilinde değil yani. Hayatlarına baksan gayet makul insanlar. Yaşadıklarım bir bende patlıyor zaar, bilemedim.
Misal ben bazı şeylerden eşşek gibi pişman olabiliyorum zaman zaman. Sık değil belki ama oluyorum yani. Bir süre sonra diyorum ki "aman canlar sağolsun ne yapayım" ya da "böyle olması gerekiyormuş demek". Kendimi rahatlatıyorum. Telkinatörlük yapıyorum falan.
Ben istemez miyim sevgili okuyucu, popom kırk metre tavana değsin, doğarken ebe cetvellemişcesine pişmansız mutlu mesut yaşayayım? Olmuyor da olmuyor.
"Yaşadığım hiçbir şeyden pişman değilim." kafası bana göre değil sanırım, benimki daha ziyade "Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var." kafası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder