23 Nisan 2009 Perşembe

Hayallerinin Peşinden Git!


Bir kaç yıl evvel, bir kişisel gelişim kitabı mıydı, testi miydi tam anımsamıyorum, "En büyük hayaliniz nedir?" diye soruyordu. Şöyle esaslı bir kaç dakika düşündüğümü anımsıyorum. Neydi ki en büyük hayalim?

Uzun uzun düşündüm sonra...Yoktu işte. Bomboş bir bulut geçiyordu kafamdan. Evet sağlık, evet sevgi vs. istiyordum ama en büyük hayalim bunlar olabilir miydi ki?

Unuttum gitti sonra. Hayat daha farklı şekillendirmişti olayları, bir daha aklıma bile gelmedi. Ta ki...

---------

İzmirdeyiz annemle. Hastaneye gitmişiz yine. Çıkışta acıktık ve karşıdaki küçük cafeye oturmaya karar verdik. Cafenin bahçesine adım atar atmaz, başımı döndürürcesine bir vizyon geçti gözümün önünden. Sanki gözüme bir sinema perdesi inmişti ve bambaşka bir yeri seyrediyordum.

Küçük, şirin ve oyuncaklı bir cafe. Kavuniçili, sarılı masa örtüleri var. Vitrini var ve vitrininde çeşit çeşit süper kahraman kurabiyeleri, tek kişilik minik -çocuk- pastaları. Dükkanın tepesinde bir tabela. Dükkanın adı "Diyabetty".

İşte o anda gözlerimden yaşlar boşandı. Bir hayal ya da vizyon, adı herneyse bu kadar kuvvetli olabilir miydi? Projeyi ilk paylaştığım insan tabiatıyla annemdi. Gözyaşlarımı akıta akıta anlattım hemen daha o an.

İki yıldır ne zaman gözüm dalsa, ne zaman içim sıkılsa düşündüğüm, bakışlarımla dantel gibi işlediğim bir proje "Diyabetty". Şu anda ne dükkan açacak, ne diyabetlilere özel pasta yapacak gücüm var maddi olarak. İki yıldır olmasını bekliyorum inatla.

Ta ki geçen günlerden birinde yanlış yaptığımı farkedene kadar. Bu paylaşılması gereken bir proje, saklanması gereken değil. Paylaşmalıyım dedim. Böylece Diyabetty projesinin sanal ayağını başlatmış oldum. İnternet camiasında yüzlerce binlerce diyabetli kullanıcı var. Binlerce de diyabetle ilgili site.

Fakat... tek bir şey yok. Diyabetlilerin günlüğü. Biz diyabetliler neler yaşıyoruz, nelere sıkılıyoruz, nelerden etkileniyoruz, neleri öyle ulu orta anlatamıyoruz...her allahın günü başımızdan neler neler geçiyor bu konuyla ilgili. Bir sürü site , forum var evet ama bu yok işte.

İlk etap olarak bir diyabet günlüğü açtım fakat burada tek başına yazma niyetinde değilim. Bu kesinlikle paylaşıp çoğalacak bir güç. Derdini anlatmak isteyecek, yazarak rahatlayan diyabetlilere ihtiyaç var. Sadece benim kelimelerim yetmez buna.

Bu benim hayalim, ne zaman düşünsem- hatta şu an bile- gözlerimden yaşlar boşandıran hayırlı bir hayal.
Şayet Diyabetliyseniz, diyabetli ve yazmak isteyen kalemi kuvvetli tanıdıklarınız varsa sonuna kadar bu projenin, http://diyabetty.blogspot.com/ 'un kapıları sonuna kadar açık. Bir tıkla bana ulaşabilirsiniz.

bettypufpuf@gmail.com


Hayırlı bir hayal...

4 yorum:

beenmaya dedi ki...

şimdiden hayırlı olsun diyeyim ben o halde ve umarım hayalin bir an önce gerçek olur :))

betty puf puf dedi ki...

Canım benim inşallah :)
Bu arada nedense yorum yazmakta -ilginç bir şekilde- başarısızım beni yazıyorum siliyorum, aptal gibi oluyorum sonra. İlginç :)

oligomer dedi ki...

kuzu! herşey iyi güzel ama keşke telif hakkını falan alsaydın!sevenin (!) çok ya, gıcıklığına biri çıkıp almasın..

Bilge'lik Yolcusu dedi ki...

Napıcas etices.....
yapces..yapceeees.....
Öptüm güzellik...