Bazen...

"Seni bir görsem diye diye,
Uyudum yağmurun sesiyle..."

Bazen, yalnızca bazı anlarda öyle bir deniz kokusu geliyor ki burnuma...






Boş bir sahil gibi, belki ege, bilemedim.
Belki tozlu, yorgun bir İstanbul akşamı,
Hiç beklemediğim anlarda geliyor burnuma deniz kokusu.



Sen gibi...


Bir yara gibi sıfatına yakışan gülümsemeni düşünüyorum.
Aslında olmadığını bile bile...

Aynı deniz gibi kokun geldiğinde burnuma,
Alabildiğine çekiyorum içime,
Bir sonraki sefere kadar,
Göz göze durup bakana kadar...

___________

Olmaz derdin sen ve ben anlayamadım nedenini bir türlü
Olmaz der ve dalar giderdin.
Hep giderdin sonra,
Her gelişinden sonra gideceğini bile bile severdim seni

Olmaz derdin ve yanağımı okşayıverirdin hızlıca
Anlayamazdım.
Şimdi anlıyorum...

Bir sabaha karşısında İstanbulun, buz gibi havada geliyor kokun burnuma...
Olmazdı, sarılmazdı seninle yaralarım.
Şimdi anlıyorum.

Mirasın kokun, kokuna sarılıyorum.
Olmadı, anlıyorum...